you win

ฉันนั่งอยู่ในห้องห้องเดิม
อยู่บนเก้าอี้ตัวเดิม ทุกสิ่งทุกอย่างจัดวางเหมือนเดิม
ทั้งๆที่มันเป็นห้องๆเดิม แต่กลับรู้สึกไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

ไม่ว่าจะหอบเอาอาหารเข้ามากินกี่ครั้ง
ทาเล็บ ล้างเล็บ ฉีดน้ำหอมจนกลิ่นฟุ้งไปกี่หน
ก็ไม่รู้ทำไมยังคงได้กลิ่นนั้น วนเวียนอยู่ที่ตรงนี้เสมอ



กลิ่นของอ้อมกอดของเธอ..



เธอที่เดินเข้ามาเหมือนจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง
เธอที่ทำให้ทุกอย่างในโลกเหงาๆของฉันดูผิดเพี้ยนไปหมด
เธอที่เหมือนจะอยากรักกัน แต่สุดท้าย...
เธอคนนั้นก็คงคิดได้ว่าตัวเองแค่เผลอใจ

ก่อนนั้นเธอทำทุกอย่างแบบที่คนรักเขาทำกัน
เธอมีของขวัญมาให้ ชวนไปกินข้าว ดูหนัง
มาหาเวลาว่าง ส่งข้อความมาเมื่อตื่นนอน
ชวนคุยยันดึกดื่น เธอทำให้ฉันที่ไม่คิดอะไร
รู้สึกดีไปกับทุกสิ่ง..

ฉันจึงชวนเธอคุย ส่งข้อความไปหาเวลาว่าง
ชวนไปกินข้าวบ้าง ทำโน่นทำนี่ให้ ทำอยู่อย่างนั้น
จนวันหนึ่งที่เธอเดินเข้ามาบอกว่า

พอเถอะ... เราเป็นเเค่เพื่อนกัน
สิ่งที่เธอทำมันเหมือนว่าเราเป็นคนรัก
และฉันเหนื่อยกับการตอบรับความรู้สึกนั้นเเล้ว
ฉันเหนื่อยกับการส่งข้อความ มาหาทุกเวลา
เหนื่อยกับการที่เราตัวติดกัน
ฉันคิดว่ามันเร็วไป
และมันเกินไปแล้ว..


เหรอ..



ฉันไม่รู้ว่าฉันผิดอะไร
หรือเธออาจจะได้ทุกอย่างเเล้วที่เธอต้องการ
ได้หัวใจของผู้หญิงที่ดูก๋ากั่น แข็งกร้าว
ได้ความสนใจ ได้ความไว้ใจ
ได้อ้อมกอด ได้รอยจูบ
เธอพอแล้วใช่ไหม..


ยินดีด้วยนะ
เกมนี้เธอชนะแล้ว :)